
მოულოდნელი სიურპრიზი 16 წლის შემდეგ
ქორწილამდე
მე და გიორგიმ ერთმანეთი 2001 წლის 1 სექტემბერს გავიცანით. ერთ კლასში აღმოვჩნდით და 12 წელი ერთად ვსწავლობდით. გიორგი ფეხბურთელია და იშვიათად დადიოდა სკოლაში მაღალ კლასებში. თავიდან ვმეგობრობდით და მე-10 კლასის ექსკურსიაზე პირველად თვითონ გამომიტყდა სიყვარულში. არც კი ვიცი როდის მოასწრო ჩემი შეყვარება, თითქმის არც ვხვდებოდით ერთმანეთს. ამის შემდეგ დაიწყო ხშირი შეხვედრები, თუმცა გამოგიტყდებით თავიდან მეგობრულად ვუყურებდი. შემდეგ ისე მომაჯადოვა თავისი სითბოთი და ყურადღებით, რომ გაუცნობიერებლად მეც სიყვარულით ვუპასუხე. დრო და დრო ყველაფერი თავისით განვითარდა და ურთიერთობაც ნელ-ნელა გავამყარეთ. დაახლოებით 6 წელი დაჭირდა იმ დასკვნამდე მისასვლელად, რომ უჩემოდ ცხოვრება აღარ შეეძლო და დრო იყო ყველაფერი happy end-სკენ წასულიყო
ხელის თხოვნა
გიორგი ნორვეგიაში თამაშობდა 3 წელი და მარტო ზამთარში ვახერხებდით ერთმანეთთან ხანგრძლივ შეხვედრას, რაც 1 თვეს მოიცავდა. ზაფხულობითაც ახერხებდა ჩამოსვლას 5-7 დღით. წინა წლის გაზაფხულზე საქართველოს 21 წლამდელთა ნაკრებში გამოიძახეს და შეკრებაზე იყო თბილისში, ისე დაემთხვა, რომ ჩემს დაბადების დღეზე 1 დღით სახლში გამოუშვეს და საღამოს აღნიშვნა გადავწყვიტეთ ოჯახურ წრეში. გიორგის დებთან და სიძეებთან ერთად ვიყავით რესტორან ”წისქვილში”, როდესაც ყველამ ჩემი სადღეგრძელო შესვა და ბოლოს გიორგი დარჩა, ამ დროს ტელეფონები მოიმარჯვეს და გადაღება დაიწყეს. ცოტა არ იყოს უცნაურად მომეჩვენა რას ან რისთვის იღებდნენ და ამ ფიქრში გიორგიმ ბეჭედი ამოიღო და დარჩენილი ცხოვრების მასთან გატარება მთხოვა. ბეჭდის დანახვის შემდეგ ვერავის და ვეღარაფერს ვხედავდი, იმდენად მოულოდნელი და დაუგეგმავი რამ მოხდა. რა თქმა უნდა დავთანხმდი და ამდენი ხნის ურთიერთობა ქორწილით დავაგვირგვინეთ.
ქორწილის სამზადისი