ქორწილამდე

მე და გიორგი 2 წლის განმავლობაში პარალელური კლასელები ვიყავით, თუმცა ერთმანეთს არ ვიცნობდით და არანაირი შეხება არ გვქონდა.  2015 წლის 25 აგვისტოს ზღვაზე წავედი და სრულიად შემთხვევით, იმ სასტუმროში, რომელშიც დავბინავდი, გიორგი დავინახე. აქედან დაიწყო ყველაზე ლამაზი თავგადასავალი. ზღვაზე ყოფნის პერიოდში ძალიან დავახლოვდით, საუკეთესო მეგობრები გავხდით და ისე გადაიზარდა ეს ყველაფერი დიდ სიყვარულში, რომ ვერც კი მივხვდით.   ზღვიდან რომ ჩამოვედით და სკოლა დაიწყო, ექსკურსია დაიგეგმა რაბათში,  წასვლას ვერ ვახერხებდი, გიორგი კი განსაკუთრებულად მონდომებული იყო, რომ  ამ ექსკურსიაზე ორივე წავსულიყავით, თუმცა ბოლოს ისე გამოვიდა, რომ ექსკურისა ჩაიშალა. 25 სექტემბერს, ჩვენი გაცნობიდან ზუსტად ერთი თვის თავზე, როდესაც ტელეფონზე ველაპარაკებოდი, ძალიან აღელვებულმა მითხრა, რომ  მომდევნო დღეს  რაღაც ძალიან მნიშვნელოვანი უნდა მომხდარიყო, მაგრამ არ მითხრა რა.  26 სექტემბერს, როდესაც მეგობრებთან ერთად ვიყავი, გიორგიმ დამირეკა და მთხოვა, რომ გარეთ გავსულიყავი.  გარეთ გასულს გიორგი დამხვდა მეგობრებთან ერთად, ვარდებით ხელში და პირველად მაშინ გამომიტყდა სიყვარულში. თურმე ამის გაკეთება ექსკურსიაზე უნდოდა და სწორედ ამიტომ მთხოვდა რაბათში წამოსვლას. რა თქმა უნდა, მეც მაშინვე ვუთხარი, რომ ძალიან მიყვარდა.

ხელის თხოვნა

ოჯახის შექმნაზე ბევრჯერ გვილაპარაკია, მაგრამ ამას უახლოეს მომავალში არცერთი არ ვგეგმავდით. სასწავლებლად უცხოეთში მინდოდა წასვლა და შესაბამისად დაოჯახება საკმაოდ შორი პერსპექტივა იყო. გიორგის ყოველთვის აწუხებდა ეს საკითხი, ეძნელებოდა ჩემი გაშვება და მთხოვდა, რომ დავრჩენილიყავი და ყველაფერი სხვანაირად ყოფილიყო. არასოდეს დამავიწყდება 2016 წლის 16 სექტემბერი, ჩემი დაბადების დღე დგებოდა. ჩემმა მეგობრებმა გადაწყვიტეს, რომ ჩემთან ამოსულიყვნენ, 12 საათზე გიორგის ზარსაც ველოდი. ჩემს ოთახში ვიყავი, როდესაც გარედან ხმაური მომესმა და როდესაც კარი გავაღე, ბავშვები შემოცვივდნენ. სადღაც შუაში გიორგიც იყო, რომელიც დაიჩოქა და ხელი მთხოვა, სწორედ ამ მომენტში მივხვდი, რომ  ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვიყავი და რა თქმა უნდა, თანხმობა განვაცხადე.

ქორწილის სამზადისი

მე და გიორგის არ გვინდოდა ტრადიციული ქორწილი, დიდი სუფრები, ხალხმრავლობა, მილოცვები, ბანალური სადღეგრძელოები. გვინდოდა აღგვენიშნა ყველაფერი ცალკე, ცოტა განსხვავებულად. მარტო წავსულიყავთ სადმე. მაგრამ ზოგჯერ ყველაფერი ისე არ ხდება, როგორც მხოლოდ ჩვენ გვინდა.  ხანდახან ვალდებულები ვართ, რომ უფროსების აზრიც გავითვალისწინოთ. ამიტომ ქორწილი 2016 წლის 19 ნოემბერს გადაწყდა. ძალიან ემოციური დღეები იყო,  4 თვის განმავლობაში ვემზადებოდით ამ არაჩვეულებრივი და დასამახსოვრებელი დღისთვის. ძალიან ბევრი ადამიანი მედგა გვერდზე, ყველა ჩართული იყო ამ პროცესში: ოახის წევრები, მეგობრები, განსაკუთრებით დედა, ბებია და ბაბუა.  მიუხედავად ბევრი ნერვიულობისა, საბოლოოდ ყველაფერი  ძალიან კარგად გამოვიდა.

კაბა
ყოველთვის მინდოდა, რომ ჩემი კაბა ძალიან დიდი ლამაზი და რაც მთავარია დახვეწილი ყოფილიყო და არა ძალიან გადატვირთული და ბევრი დეტალით გაწყობილი, ამიტომ  არჩევანი დიზაინერ თამუნა ინგოროყვაზე შევაჩერე, რომელმაც ძალიან ლამაზი მოდელის კაბა შემიკერა.  ზუსტად ისეთი, როგორიც მე მინდოდა. სანამ დასრულდებოდა, ძალიან ვნერვიულობდი, რამე ისე რომ არ ყოფილიყო, როგორც ჩავიფიქრე, მაგრამ თამუნამ ყველანაირ მოლოდინს გადააჭარბა და ულამაზესი კაბა შექმნა ჩემთვის.

თმა და მაკიაჟი

ამ შემთხვევაშ არჩევანის გაკეთება არ გამჭირვებია. ამაზე ზრუნვა სილამაზის სალონ „პოდიუმს“ მივანდე. ჩემი უმაგრესი სტილისტისთვის, ლევან ხმალაძისთვის არც კი აღმიწერია, როგორი  მინდოდა. კაბა ვაჩვენე და თავად შემირჩია ისეთ ვარცხნილობა, რომელიც ამ სტილს მოუხდებოდა. მაკიაჟზე კი ნელი ავილოვამ იზრუნა, რომელთან მუშაობაც ყოველთვის მსიამოვნებს, მან ყოველთვის იცის რა მინდა და არასოდეს არ გაუცრუებია იმედები.  რა თქმა უნდა, ქორწილის დღეს ორივეს ნამუშევრით ძალიან კმაყოფილი ვიყავი.

ლოკაცია

ჯვარი სულთმოფენობის ეკლესიაში დავიწერეთ, ამას განსაკუთრებული დატვირთვა ჰქონდა ჩემთვის, ხოლო ხელმოწერა უშუალოდ ქორწილამდე, რესტორან „შარბათის“ დარბაზში გავმართეთ.

ფოტოგრაფი და ფოტოსესია

ქორწილში ფოტოგრაფის როლი ერთ-ერთი მთავარია. ამიტომ შევეცადე მეპოვა ისეთი ადამიანი, რომელიც ამ დღეს ზღაპრად გადააქცევდა და განუმეორებელ კადრებს დამიტოვებდა.  ფიქრისა და ძებნის პროცესში, ერთ-ერთი წყვილის ფოტოებს წავაწყდი, რომელიც ძალიან მომეწონა. დავუკავშირდი მის ავტორს, დიტო თედიაშვილს, რომელიც დამთანხმდა, რომ გამხდარიყო ამ დღის მონაწილე. დიტო ძალიან საყვარელი ადამიანი და უძლიერესი ფოტოგრაფია, აღფრთოვანებული დავრჩი მისი ნამუშევარით.

ჯვრისწერა

მე და გიორგიმ გადავწყვიტეთ, რომ ჯვრისწერა ცალკე გაგვეკეთებინა და მეგობრებთან ერთად, მცირე წრეში აღგვენიშნა. ამისათვის კაბა ტატუნა ნიკოლაიშვილმა შემიკერა. დიდი და გრანდიოზული არ მინდოდა, ამიტომ სადა და უბრალო კაბაზე შევაჩერე არჩევანი. როგორც უკვე აღვნიშნე, ჯვრისწერის ადგილს ჩემთვის განსაკუთრებული დატვირთვა ჰქონდა. სულთმოფენობის ტაძარი ჩემმა ბებიამ და ბაბუამ, ლეილა და თემურ ნიკოლაიშვილებმა ააშენეს, სადაც მე პირველი შვილიშვილი ვიყავი, ვინც ჯვარი დაიწერა. ეს დიდი ბედნიერება იყო ჩემთვის. ამ დღის დაუვიწყარ კადრებზე ფოტოგრაფმა „Sept Doigt”-მა იზრუნა.

ქორწილი

ქორწილის დღეს გიორგი თავის ახლობელ ადამიანებთან ერთად, სახლში გვესტუმრა. იქიდან ფოტოსესიაზე წავედით და ბოლოს რესტორან „შარბათში“.  სიმართლე გითხრათ, არ ვიცოდი დარბაზი როგორ უნდა გაფორმებულიყო, არ მიმაღებინეს ამ პროცესში მონაწილეობა. უნდოდთ, რომ ეს სიურპრიზი ყოფილიყო ჩემთვის. როდესაც დარბაზში შევედი, ვერ გადმოვცემ, რა განვიცადე. ეს იყო ენით აღუწერელი სილამაზე,  ნამდვილად არ მეგონა, ასეთი სიურპრიზი თუ მელოდა. ამ სილამაზეზე დიზაინერმა ედემი გვარმიანმა იზრუნა. მე და ჩემმა მეგობრებმა ქორწილში ფლეშმობი ვიცეკვეთ, რომელიც ისე მოეწონათ, რომ მეორედაც გვაცეკვეს. ყველა აღფრთოვანებული იყო და დღემდე ლაპარაკობენ, როგორ მოვახერხეთ და როგორ გავართვით თავი თინეიჯერებმა, რომ ასეთი კარგი და დასამახსოვრებელი ქორწილი გაგვეკეთებინა.

საქორწინო მოგზაურობა

საქორწინო მოგზაურობა ჯერ არ გვქონია. არ გვინდოდა, რომ ნოემბრის სუსხიან პერიოდიში გაგვეკეთებინა ეს, ამიტომ ზაფხულისთვის გადავდეთ.

რჩევა მომავალ პატარძლებს

პირველს და ყველაზე მთავარს რასაც ვურჩევ, არის ის, რომ არ ინერვიულონ. პირიქით, დამშვიდდნენ და ყოველი წამით დატკბნენ, ეს ხომ მათი ბედნიერების დღეა.

ყველას ძალიან დიდი სიყვარულს ვუსურვებ.